Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— Te zielone buty są piękne! — zawołała entuzjastycznie Ewa, która na widok ciuchów w mgnieniu okna przyszła do siebie. — Uwielbiam zielony zamsz! I spójrz na tę kieckę!

— Kto to był ten facet? — spytałam na to, spoglądając na kieckę, istotnie nader atrakcyjną, i rezygnując z podstępów.

— Jaki facet? — spytała Ewa z przesadnie kamienną obojętnością, od razu tracąc entuzjazm. Uznałam, że muszę brnąć dalej wprost.

— Ten czarny, w czerwonej koszuli, który chciał do nas podejść.

Ewa przez długą chwilę oglądała w milczeniu (Эва долго в молчании = молчаливо разглядывала) efektowne zestawienie torebek z rękawiczkami i pantoflami (эффектные сочетания сумочек с перчатками и туфлями).

— Chciałam się nie przyznać (я хотела не признаться = не хотела признаваться) — powiedziała wreszcie z zakłopotaniem (наконец, сказала она смущенно), odrywając się od wystawy i ruszając dalej (отрываясь от витрины и идя дальше). — Ale już ci powiem (но уже = так и быть, скажу тебе). Moja dawna wielka miłość (моя бывшая большая любовь). Nie mów o tym nikomu (не говори об этом никому).

Ewa przez długą chwilę oglądała w milczeniu efektowne zestawienie torebek z rękawiczkami i pantoflami.

— Chciałam się nie przyznać — powiedziała wreszcie z zakłopotaniem, odrywając się od wystawy i ruszając dalej. — Ale już ci powiem. Moja dawna wielka miłość. Nie mów o tym nikomu.

— A (а)!… — powiedziałam niepewnie (сказала я неуверенно), bo żądanie niemówienia o tym nikomu (потому что требование никому об этом не говорить) wprawiło z kolei mnie w zakłopotanie (в свою очередь, смутило меня). To właśnie Ewa zrobiła nam kiedyś ten straszny numer (это именно Эва сделала нам когда-то этот/такой страшный номер), trzymając w tajemnicy małżeństwo z Rojem (держа в тайне свою свадьбу с Роем) i zdradzając tę tajemnicę Alicji i mnie (и раскрывая эту тайну Алиции и мне), każdej z nas oddzielnie (каждой из нас в отдельности) i każdej z prośbą (и каждой с просьбой), żeby absolutnie nikomu nie mówić (чтобы абсолютно никому не говорить). Przez osiem miesięcy męczyłyśmy się obie jak potępieńcy (восемь месяцев мы обе мучались, как проклятые), plotkując o Ewie i Roju (сплетничая об Эве и Рое) i starannie pilnując (и старательно следя), żeby nie zdradzić sekretu (чтобы не выдать секрета), co było niesłychanie uciążliwe (что было неслыханно/необычайно мучительно). Aż wreszcie zniecierpliwiło mnie to ostatecznie (до тех пор, пока, наконец, это не вывело меня из себя окончательно). Zadzwoniłam do Ewy z zapytaniem (я позвонила Эве с вопросом), jak długo jeszcze zamierza (как долго она еще собирается) ukrywać fakt zawarcia ślubu (скрывать факт заключения брака) i czy, na litość boską, nie można by powiedzieć o tym przynajmniej Alicji (и нельзя ли, ради Бога, сказать об этом хотя бы Алиции)! Oświadczyła mi to na spokojnie (/на это/ она мне спокойно заявила), że Alicja wie równie długo, jak ja (что Алиция знает так же долго, как и я), i ona tylko chciała się przekonać (и она только хотела убедиться), czy prawdą jest to, co o nas się słyszy (правда ли то, что о нас слышно), mianowicie (а именно), że potrafimy utrzymać tajemnicę (что мы умеем хранить тайну). O mało mnie wówczas szlag nie trafił (меня тогда чуть удар не хватил)!

— A!… — powiedziałam niepewnie, bo żądanie niemówienia o tym nikomu wprawiło z kolei mnie w zakłopotanie. To właśnie Ewa zrobiła nam kiedyś ten straszny numer, trzymając w tajemnicy małżeństwo z Rojem i zdradzając tę tajemnicę Alicji i mnie, każdej z nas oddzielnie i każdej z prośbą, żeby absolutnie nikomu nie mówić. Przez osiem miesięcy męczyłyśmy się obie jak potępieńcy, plotkując o Ewie i Roju i starannie pilnując, żeby nie zdradzić sekretu, co było niesłychanie uciążliwe. Aż wreszcie zniecierpliwiło mnie to ostatecznie. Zadzwoniłam do Ewy z zapytaniem, jak długo jeszcze zamierza ukrywać fakt zawarcia ślubu i czy, na litość boską, nie można by powiedzieć o tym przynajmniej Alicji! Oświadczyła mi to na spokojnie, że Alicja wie równie długo, jak ja, i ona tylko chciała się przekonać, czy prawdą jest to, co o nas się słyszy, mianowicie, że potrafimy utrzymać tajemnicę. O mało mnie wówczas szlag nie trafił!

A teraz w grę wchodzi zbrodnia (а теперь в игру входит = дело касается убийства; wchodzić w grę — иметь значение, затрагиваться) i znów mam nie mówić nikomu (и мне опять никому не говорить) …?

W Ewie wyraźnie przerwały się jakieś tamy (в Эве явно прорвались какие-то плотины = Эву явно прорвало; przerwać się — прорваться; tama — плотина).

— Wiedziałam, że on jest w Kopenhadze (я знала, что он в Копенгагене) — mówiła (говорила она), nie kryjąc już zdenerwowania (уже не скрывая волнения). — Skończyłam z nim dawno temu (я закончила = порвала с ним уже давно). Byłam wtedy śmiertelnie zakochana (я тогда была до смерти влюблена) i przerażająco głupia (и ужасно глупа). Zerwałam z nim definitywnie i na wieki (я порвала с ним окончательно и навеки) i nigdy więcej nie chciałam się z nim zobaczyć (и никогда больше не хотела с ним увидеться). Teraz też nie (сейчас — тоже нет), już chociażby ze względu na Roja (хотя бы даже из-за Роя), Roj o nim nic nie wie (Рой о нем ничего не знает). Uważam (я считаю), że byłoby głupio i nieprzyzwoicie (что было бы глупо и неприлично) … Poczułam się strasznie zaskoczona (я почувствовала себя = была страшно удивлена), jak go tam zobaczyłam (как/когда его там увидела), chciałam udawać (я хотела сделать вид), że go nie znam (что не знаю его) … Nie życzę sobie go znać (я не желаю его знать)!

A teraz w grę wchodzi zbrodnia i znów mam nie mówić nikomu…?

W Ewie wyraźnie przerwały się jakieś tamy.

— Wiedziałam, że on jest w Kopenhadze — mówiła, nie kryjąc już zdenerwowania. — Skończyłam z nim dawno temu. Byłam wtedy śmiertelnie zakochana i przerażająco głupia. Zerwałam z nim definitywnie i na wieki i nigdy więcej nie chciałam się z nim zobaczyć. Teraz też nie, już chociażby ze względu na Roja, Roj o nim nic nie wie. Uważam, że byłoby głupio i nieprzyzwoicie… Poczułam się strasznie zaskoczona, jak go tam zobaczyłam, chciałam udawać, że go nie znam… Nie życzę sobie go znać!

Słuchałam (я слушала), nie bardzo wiedząc, jak zareagować (не очень зная = понимая, как отреагировать). Na kwestię uczuć (в вопросе чувств), zważywszy własne (взвесив собственные), byłam akurat szczególnie uczulona (я как раз была особенно чувствительна). Ewa usiłowała mnie przekonać (Эва старалась убедить меня), że do byłego oblubieńca nie odczuwa już nic (что к бывшему возлюбленному она уже ничего не чувствует), że on ją już nic nie obchodzi (что он ее уже совсем не интересует) i że zgoła nie pamięta o jego istnieniu (и что она вообще не помнит о его существовании). Sądząc z jej zachowania i wyrazu twarzy (судя по ее поведению и выражению лица), kiedy go ujrzała (когда она его увидела), można jej było przypisać wszystko (ему = лицу можно было приписать все) z wyjątkiem obojętności (за исключением безразличия).

Słuchałam, nie bardzo wiedząc, jak zareagować. Na kwestię uczuć, zważywszy własne, byłam akurat szczególnie uczulona. Ewa usiłowała mnie przekonać, że do byłego oblubieńca nie odczuwa już nic, że on ją już nic nie obchodzi i że zgoła nie pamięta o jego istnieniu. Sądząc z jej zachowania i wyrazu twarzy, kiedy go ujrzała, można jej było przypisać wszystko z wyjątkiem obojętności.

— Jak mu na imię (как его зовут)? — spytałam z ostrożnym zaciekawieniem (спросила я с осторожным любопытством).

— Giuseppe (Джузеппе) — odparła Ewa z rzewnym westchnieniem (ответила Эва с трогательным вздохом). — Giuseppe Grassani (Джузеппе Грассани). To Włoch (он итальянец) …

— A gdzie mieszka (а где он живет)?

— Nie wiem (не знаю). Kiedyś mieszkał w Marsylii (когда-то он жил в Марселе) i tam właśnie przeżyłam mój najpiękniejszy romans (там я и пережила свой самый прекрасный роман). Ale wyjechał zaraz po rozstaniu się ze mną (но он уехал сразу же после расставания со мной) i nie wiem, gdzie teraz mieszka (и я не знаю, где он живет теперь).

— Jak mu na imię? — spytałam z ostrożnym zaciekawieniem.

— Giuseppe — odparła Ewa z rzewnym westchnieniem. — Giuseppe Grassani. To Włoch…

— A gdzie mieszka?

— Nie wiem. Kiedyś mieszkał w Marsylii i tam właśnie przeżyłam mój najpiękniejszy romans. Ale wyjechał zaraz po rozstaniu się ze mną i nie wiem, gdzie teraz mieszka.

Całą drogę do dworca głównego zastanawiałam się (всю дорогу до центрального вокзала я размышляла), jak rozwikłać skomplikowany problem (как распутать сложную проблему), potem zaś zeszłam po schodach (а потом спустилась по лестнице) i wsiadłam do pociągu tak zaabsorbowana tematem (и села на поезд, столь поглощенная темой), że zapomniałam kupić bilet (что забыла купить билет). Jadąc na gapę do Allerød (я ехала в Аллеред зайцем), denerwowałam się na każdej stacji (и на каждой станции я нервничала) możliwością pojawienia się kontroli (из-за возможности = возможного появления контролера), aż wreszcie, pod koniec podróży (пока наконец, под конец путешествия/дороги), uprzytomniłam sobie (не осознала), że kontrola oznaczałaby po prostu utratę dwudziestu pięciu koron (что контроль означал бы просто-напросто утрату двадцати пяти крон) i nic więcej (и ничего больше), a dwadzieścia pięć koron nie jest warte aż takiego zdenerwowania (а двадцать пять крон не стоят такого вот волнения). Na ostatnim odcinku (на последнем отрезке/участке), pomiędzy Birkerød i Allerød (между Биркеред и Аллеред), zdecydowałam się wreszcie (я наконец-то решила) powiedzieć o czarnym Giuseppe w czerwonej koszuli (сказать о черном Джузеппе в красной рубахе), ukrywając jednakże stanowczo jego związek z Ewą (однако, решительно умалчивая его связь с Эвой).

Całą drogę do dworca głównego zastanawiałam się, jak rozwikłać skomplikowany problem, potem zaś zeszłam po schodach i wsiadłam do pociągu tak zaabsorbowana tematem, że zapomniałam kupić bilet. Jadąc na gapę do Allerød, denerwowałam się na każdej stacji możliwością pojawienia się kontroli, aż wreszcie, pod koniec podróży, uprzytomniłam sobie, że kontrola oznaczałaby po prostu utratę dwudziestu pięciu koron i nic więcej, a dwadzieścia pięć koron nie jest warte aż takiego zdenerwowania. Na ostatnim odcinku, pomiędzy Birkerød i Allerød, zdecydowałam się wreszcie powiedzieć o czarnym Giuseppe w czerwonej koszuli, ukrywając jednakże stanowczo jego związek z Ewą.