Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

I dopiero rozpaczliwe, nieopanowane ziewnięcie Marianne położyło kres znakomitej rozrywce. Alicja zerwała się z miejsca natychmiast, demonstracyjnie okazując troskę wyłącznie o nią z całkowitym pominięciem Włodzia. Włodzio mógł teraz nosić węgiel albo rąbać drzewo, albo najlepiej zrobić pranie, ale Marianne była zmęczona, Marianne musiała się położyć i odpocząć. Marianne musiała iść spać!…

W tym samym momencie (в этот самый момент) Zosia zorientowała się (Зося сориентировалась = вспомнила), że Pawła ciągle nie ma (что Павла все еще нет). Z kolei Włodzio poszedł w zapomnienie (Влодек, в свою очередь, оказался забытым). Pawłem zdenerwowałyśmy się wszystkie trzy (по поводу Павла мы стали нервничать все втроем).

— Gdzie on się plącze do tej pory (где он шатается до сих пор)? Czy mu się coś nie stało (не случилось ли с ним чего-нибудь)?

Uczyniłam przypuszczenie (я сделала предположение = предположила), że pojechał na dworzec główny do Kopenhagi (что он поехал на центральный вокзал в Копенгаген).

W tym samym momencie Zosia zorientowała się, że Pawła ciągle nie ma. Z kolei Włodzio poszedł w zapomnienie. Pawłem zdenerwowałyśmy się wszystkie trzy.

— Gdzie on się plącze do tej pory? Czy mu się coś nie stało?

Uczyniłam przypuszczenie, że pojechał na dworzec główny do Kopenhagi.

— To już nie wróci (тогда он уже не вернется) — powiedziała Alicja dość grobowo (сказал Алиция довольно загробно = загробным голосом; dość — довольно; grobowy — гробовой), nie wiadomo dlaczego rzucając Włodziowi wrogie spojrzenie (непонятно почему бросив враждебный/неприязненный взгляд на Влодека). — Dochodzi dwunasta (скоро двенадцать), nie złapie ostatniego pociągu o dwunastej dwadzieścia (он не успеет на последний поезд в двенадцать двадцать; złapać — поймать, успеть).

— Złapie, pojechał już dawno (успеет, он уже давно уехал) …

— Ale on nie miał pieniędzy na bilet (но у него не было денег на билет)! — jęknęła Zosia (простонала Зося). — Ja mu dałam tylko na kawę (я ему дала только на кофе)!

— To przyjedzie na gapę (тогда приедет зайцем) …

— To już nie wróci — powiedziała Alicja dość grobowo, nie wiadomo dlaczego rzucając Włodziowi wrogie spojrzenie. — Dochodzi dwunasta, nie złapie ostatniego pociągu o dwunastej dwadzieścia.

— Złapie, pojechał już dawno…

— Ale on nie miał pieniędzy na bilet! — jęknęła Zosia. — Ja mu dałam tylko na kawę!

— To przyjedzie na gapę…

Włodzio i Marianne wykazywali tak nikłe zainteresowanie tematem (Влодек и Марианн проявляли такой = настолько ничтожный интерес к теме), że aż było to prawie nieuprzejme (что это было почти невежливым). Marianne już od dłuższej chwili nie kryła zmęczenia (Марианн уже долгое время не скрывала /своей/ усталости), a Włodzio, po wybuchu wigoru (а Влодек, после вспышки бодрости), zaczął ziewać wręcz przerażająco (начал зевать просто ужасающе). Istniało prawdopodobieństwo (существовала вероятность), że wywichnie sobie szczękę (что он себе вывихнет челюсть). Trzeba było koniecznie coś z nimi zrobić (нужно было срочно что-нибудь с ними сделать/делать). Rozwścieczona i zdenerwowana Alicja (Алиция, разъяренная и на нервах) zostawiła ich z półprzytomną niemal Zosią (оставила их с почти полубессознательной = с едва стоящей на ногах Зосей) i wyciągnęła mnie do atelier (и вытащила меня в ателье).

Włodzio i Marianne wykazywali tak nikłe zainteresowanie tematem, że aż było to prawie nieuprzejme. Marianne już od dłuższej chwili nie kryła zmęczenia, a Włodzio, po wybuchu wigoru, zaczął ziewać wręcz przerażająco. Istniało prawdopodobieństwo, że wywichnie sobie szczękę. Trzeba było koniecznie coś z nimi zrobić. Rozwścieczona i zdenerwowana Alicja zostawiła ich z półprzytomną niemal Zosią i wyciągnęła mnie do atelier.

— Słuchaj, jak ich ulokować (слушай, как их разместить)? Rany boskie, gdzie ten Paweł (Господи, где этот Павел)?… Gdzie on się podział (куда он подевался/пропал)? Zaczynam się denerwować (я начинаю нервничать) … Co zrobić (что сделать/делать)?

— Nie wiem (не знаю). Najpierw pozbyć się Włodzia i Marianne (сначала избавиться от Влодека и Марианн), długo już nie wytrzymają (они уже долго не выдержат). Gdzie ich zamierzałaś położyć (ты где их собиралась положить)?

— Albo w tamtych małych pokojach (или в той маленькой комнате), ale tam śpią Zosia i Paweł (но там спят Зося и Павел) … Gdzie ten Paweł (где этот Павел)? Albo tam, gdzie ty (или там, где ты) …

— Aha, rozumiem (ага, понимаю). To znaczy, że mam się przenieść na katafalk (то есть я должна переехать на катафалк). O, pardon, chciałam powiedzieć na pomnik (о, пардон, я хотела сказать, на памятник) …

— Zgodziłabyś się (ты бы согласилась)?

— Po pierwsze nie widzę innego wyjścia (во-первых, не вижу другого выхода), a po drugie nie mam właściwie nic przeciwko temu (а во-вторых, я, собственно, не имею ничего против). Dobrze, że Elżbieta się wyprowadziła (хорошо, что Эльжбета съехала). Mogę tu nawet zostać na stałe (я могу тут даже/хоть насовсем остаться). Lubię dużą przestrzeń (люблю большое пространство = много свободного места).

— Słuchaj, jak ich ulokować? Rany boskie, gdzie ten Paweł?… Gdzie on się podział? Zaczynam się denerwować… Co zrobić?

— Nie wiem. Najpierw pozbyć się Włodzia i Marianne, długo już nie wytrzymają. Gdzie ich zamierzałaś położyć?

— Albo w tamtych małych pokojach, ale tam śpią Zosia i Paweł… Gdzie ten Paweł? Albo tam, gdzie ty…

— Aha, rozumiem. To znaczy, że mam się przenieść na katafalk. O, pardon, chciałam powiedzieć na pomnik…

— Zgodziłabyś się?

— Po pierwsze nie widzę innego wyjścia, a po drugie nie mam właściwie nic przeciwko temu. Dobrze, że Elżbieta się wyprowadziła. Mogę tu nawet zostać na stałe. Lubię dużą przestrzeń.

— I nie będzie ci przeszkadzało (и тебе не будет мешать), że tu jest bezpośrednie wyjście do ogrodu (что тут есть прямой выход в сад)?

— Przeciwnie (наоборот). Lubię bezpośrednie wyjścia (я люблю прямые выходы). A poza tym moja maszyna też tu nie będzie nikomu przeszkadzała (а кроме этого, моя машинка здесь тоже не будет никому мешать).

— Chcesz pisać (хочешь писать)?

— Aha (ага).

Alicja się nagle zainteresowała (Алиция внезапно заинтересовалась).

— Nową książkę (новую книгу)?

— Nie, listy (нет, письма). Korespondencję do ukochanego mężczyzny (корреспонденцию любимому мужчине).

— Co ty powiesz (да что ты говоришь), nie minęło ci (у тебя /это/ не прошло)?

— Raczej mam wrażenie, że się pogłębia (у меня складывается впечатление, что, скорее, углубилось).

— A, właśnie (а, кстати)! Miałaś mi powiedzieć, kto to jest (ты должна была = хотела мне сказать, кто это = он)!

— I nie będzie ci przeszkadzało, że tu jest bezpośrednie wyjście do ogrodu?

— Przeciwnie. Lubię bezpośrednie wyjścia. A poza tym moja maszyna też tu nie będzie nikomu przeszkadzała.

— Chcesz pisać?

— Aha.

Alicja się nagle zainteresowała.

— Nową książkę?

— Nie, listy. Korespondencję do ukochanego mężczyzny.

— Co ty powiesz, nie minęło ci?

— Raczej mam wrażenie, że się pogłębia.

— A, właśnie! Miałaś mi powiedzieć, kto to jest!

— I naprawdę uważasz (и ты правда считаешь), że to jest najodpowiedniejsza chwila (что сейчас самый подходящий момент)?! Miałaś powiedzieć (ты должна была = собиралась сказать), o co chodzi z tą ciotką Thorkilda (в чем там дело с теткой Торкилля). Marianne i Włodzio przeszkodzili (Марианн и Влодек помешали). Miałaś położyć spać Marianne i Włodzia (ты должна была уложить спать Марианн и Влодека). Zginął Paweł (Павел потерялся) …

— O rany boskie (о, Господи)! — powiedziała z irytacją Alicja (раздраженно сказала Алиция).

— Jeszcze ta ciotka (еще эта тетка)! Nie masz pojęcia (ты понятия не имеешь), jaki ja mam z tym problem (какая у меня с этим = это проблема)! Zaraz, Włodzio i Marianne (минуточку, Влодек и Марианн) …

— Pościel (постель) — powiedziałam z rezygnacją (сказала я отрешенно). — Zabieraj to co dla nich z tego barłogu (забирай все, что /нужно/ для них с этой берлоги), a ja przyniosę swoją (а я принесу свою). Pośpieszmy się (давай поторапливаться), bo inaczej ci padną przy stole (а то они упадут прямо за столом).

— Nonsens (ерунда), Włodzio ziewa na złość (Влодек зевает назло), żeby pokazać (чтобы показать), że go moje zdanie nic nie obchodzi (что его мое мнение ничуть = совершенно не интересует) …

— I naprawdę uważasz, że to jest najodpowiedniejsza chwila?! Miałaś powiedzieć, o co chodzi z tą ciotką Thorkilda. Marianne i Włodzio przeszkodzili. Miałaś położyć spać Marianne i Włodzia. Zginął Paweł…

— O rany boskie! — powiedziała z irytacją Alicja.

— Jeszcze ta ciotka! Nie masz pojęcia, jaki ja mam z tym problem! Zaraz, Włodzio i Marianne…

— Pościel — powiedziałam z rezygnacją. — Zabieraj to co dla nich z tego barłogu, a ja przyniosę swoją. Pośpieszmy się, bo inaczej ci padną przy stole.

— Nonsens, Włodzio ziewa na złość, żeby pokazać, że go moje zdanie nic nie obchodzi…

Włodzio i Marianne na ostatnich nogach udali się na spoczynek (Влодек и Марианн на последних ногах = в изнеможении отправились отдыхать; spoczynek — отдых, покой). Zosia doszła do stanu całkowitej niepoczytalności (Зося пришла в состояние полной невменяемости), obie z Alicją z największym trudem powstrzymywałyśmy ją (мы вдвоем с Алицией с огромным трудом уговорили ее) od pójścia na poszukiwania w niewiadomym kierunku (от идеи пойти на поиски в неизвестном направлении), kiedy zaginiony Paweł pojawił się nagle w drzwiach od ogrodu (когда/как пропавший Павел внезапно появился в двери сада).

Wyglądał tak (он выглядел так), że różne okrzyki zamarły nam na ustach (что разные = разнообразные возгласы замерли у нас на устах; różny — разный, различный). Odzież miał w pożałowania godnym stanie (его одежда была в заслуживающем сожаления = прискорбном состоянии; pożałowanie — сожаление), we włosach jakieś zielsko i gałęzie (в волосах какие-то сорняки и ветки), na policzku szramę (на щеке шрам), w oczach dziwne błyski (в глазах странный блеск), a w rękach rozprutą torbę z kawą (а в руках распоротую/разорванную сумку с кофе), zawiniętą w chustkę do nosa (завернутую в носовой платок).