Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

Nie zdążyło jeszcze przebrzmieć echo lekkomyślnej przepowiedni Pawła, kiedy ich samochód zatrzymał się przed domem, a oni sami zapukali do drzwi. Na ich widok Zosia zdenerwowała się niebotycznie, wiadomo było bowiem, że tak Włodzio, jak i Marianne nie mogą żyć bez kawy, są po całym dniu jazdy i padną, jeśli jej nie dostaną.

— No nie (ну, уж нет), to przecież coś okropnego (это ведь нечто ужасное), istny pech (сущая/настоящая невезуха)! Trzeba kupić jeszcze dzisiaj (нужно купить еще сегодня)! Słuchaj (слушай), gdzie on może kupić kawę (где он может купить кофе)? Paweł (Павел) …!

— Przecież nie urodzę (я ж его не рожу) — mruknął Paweł (проворчал Павел), nie wykazujący cienia inicjatywy (не проявляющий /и/ тени инициативы), ani tym bardziej entuzjazmu (и тем более энтузиазма), z nie znanych nam bowiem przyczyn nie znosił Włodzia (так как он по непонятным нам причинам терпеть не мог Влодека).

— Kolację zjedliśmy w Roskilde (ужин мы съели в Роскилле), ale na kawę przyjechaliśmy do ciebie (а на кофе приехали к тебе) — wykrzykiwał radośnie Włodzio wśród powitań (радостно выкрикивал Влодек среди приветствий), nie zdając sobie sprawy (не представляя себе), że dobija Zosię ostatecznie (что окончательно добивает Зосю). — Co jak co (уж что-что), ale kawę się u ciebie zawsze dostanie (а кофе у тебя всегда получишь = ты всегда нальешь; dostać — получить)!

— No nie, to przecież coś okropnego, istny pech! Trzeba kupić jeszcze dzisiaj! Słuchaj, gdzie on może kupić kawę? Paweł…!

— Przecież nie urodzę — mruknął Paweł, nie wykazujący cienia inicjatywy, ani tym bardziej entuzjazmu, z nie znanych nam bowiem przyczyn nie znosił Włodzia.

— Kolację zjedliśmy w Roskilde, ale na kawę przyjechaliśmy do ciebie — wykrzykiwał radośnie Włodzio wśród powitań, nie zdając sobie sprawy, że dobija Zosię ostatecznie. — Co jak co, ale kawę się u ciebie zawsze dostanie!

Zosia wpadła na stronie w kompletny rozstrój nerwowy (Зося в стороне впала в полное нервное расстройство).

— Na litość boską, Joanna (ради Бога, Иоанна)! Gdzie można kupić tej cholernej kawy o tej porze (где можно купить этот чертов кофе в эту пору = сейчас)?!

— Nigdzie (нигде) — odparłam niemiłosiernie (ответила я безжалостно). — To znaczy owszem (то есть, конечно, можно), na dworcu głównym w Kopenhadze (на центральном вокзале в Копенгагене) i w automatach (и в автоматах). Automaty są w środku miasta (автоматы в центре города), koło Irmy albo koło HB (возле «Ирмы» или возле «HB»), albo byle gdzie (или где угодно = еще где) …

— Paweł, idź natychmiast (Павел, иди немедленно)!

— Ale w automatach jest przeważnie ta gorsza kawa (но/только в автоматах по большей части кофе худший = похуже).

— Wszystko jedno (все равно)! Kup najdroższą (купи самый дорогой), jaka będzie (какой будет)! Idźże wreszcie (иди же, наконец), na co czekasz (чего ты ждешь)?!

Zosia wpadła na stronie w kompletny rozstrój nerwowy.

— Na litość boską, Joanna! Gdzie można kupić tej cholernej kawy o tej porze?!

— Nigdzie — odparłam niemiłosiernie. — To znaczy owszem, na dworcu głównym w Kopenhadze i w automatach. Automaty są w środku miasta, koło Irmy albo koło HB, albo byle gdzie…

— Paweł, idź natychmiast!

— Ale w automatach jest przeważnie ta gorsza kawa.

— Wszystko jedno! Kup najdroższą, jaka będzie! Idźże wreszcie, na co czekasz?!

Z pewnym wysiłkiem (с определенным трудом) udało mi się wypchnąć Pawła do automatu (мне удалось выпихать Павла к автомату). Włodzio i Marianne bez skrupułów i bez pojęcia o sytuacji (Влодек и Марианн без угрызений совести и без понятия = не имея понятия о ситуации) żebrali o kawę (клянчили кофе). Alicja wsypała do ekspresu (Алиция высыпала в кофеварку) nieszczęsną, sponiewieraną resztkę z puszki (несчастный, оскверненный кофе; sponiewierać coś, kogoś — унизить что-л., кого-л., надругаться над чем-л., кем-л.), której starczyło akurat na dwie filiżanki (которого хватило ровно на две чашки). Sama miała jeszcze swoją z obiadu (у нее самой был свой еще с обеда), z reguły bowiem piła zimną (поскольку она, как правило, пила холодный). Zosia zużyła skamieniałą neskę (Зося употребила закаменевший растворимый), nerwowo nasłuchując (нервно прислушиваясь), czy Paweł nie wraca (не возвращается ли Павел).

Z pewnym wysiłkiem udało mi się wypchnąć Pawła do automatu. Włodzio i Marianne bez skrupułów i bez pojęcia o sytuacji żebrali o kawę. Alicja wsypała do ekspresu nieszczęsną, sponiewieraną resztkę z puszki, której starczyło akurat na dwie filiżanki. Sama miała jeszcze swoją z obiadu, z reguły bowiem piła zimną. Zosia zużyła skamieniałą neskę, nerwowo nasłuchując, czy Paweł nie wraca.

Wieczór upływał w miłej atmosferze (вечер проходил в милой атмосфере; upływać — проходить, протекать).

— Coś podobnego (неужели; podobny — подобный, похожий)! — mówił Włodzio (говорил Влодек), wstrząśnięty i zaskoczony (потрясенный и удивленный). — Edek zamordowany (Эдек убит)?! Tu, u ciebie (тут, у тебя)?!…

Wydawałoby się (казалось), że tak niecodzienne tematy (что так/такие необычные темы; codzienny — ежедневный, повседневный), jak zbrodnia w Allerød (как преступление в Аллеред) i podróż samochodem przez pół Europy (и путешествие на машине через пол-Европы) powinny zająć czas co najmniej do późnej nocy (должны занять времени по крайней мере по поздней ночи). Rychło jednak okazało się (однако, скоро оказалось/обнаружилось), że nie wówczas (что не тогда), kiedy zejdą się razem Włodzio i Alicja (когда вместе сойдутся/соберутся Влодек и Алиция). Trzebaż nieszczęścia (надо же было такому случиться; trzeba — надо; nieszczęście — несчастье), że Włodzio zaczepił gdzieś o jakąś klamkę (что Влодек зацепился где-то за какую-то дверную ручку) i miał lekko naderwaną kieszeń marynarki (и имел = у него был слегка порван карман пиджака), przy czym, o zgrozo (причем, о ужас), przypadek ten przytrafił mu się poprzedniego dnia (этот случай произошел с ним в предыдущий день = день назад) i Marianne do tej pory tego nie zeszyła (и Марианн до сей поры этого/его не зашила)!…

— Mam solone fistaszki (у меня есть соленые фисташки) — powiedziała Alicja jadowicie (ядовито/ехидно сказала Алиция). — Ale chyba wam nie dam (но я, пожалуй, вам /их/ не дам), bo Marianne jest zmęczona (потому что Марианн устала) i jeszcze ci źle pogryzie (и еще тебе плохо искусает = неудачно /их/ расщелкнет) …

Wieczór upływał w miłej atmosferze.

— Coś podobnego! — mówił Włodzio, wstrząśnięty i zaskoczony. — Edek zamordowany?! Tu, u ciebie?!…

Wydawałoby się, że tak niecodzienne tematy, jak zbrodnia w Allerød i podróż samochodem przez pół Europy powinny zająć czas co najmniej do późnej nocy. Rychło jednak okazało się, że nie wówczas, kiedy zejdą się razem Włodzio i Alicja. Trzebaż nieszczęścia, że Włodzio zaczepił gdzieś o jakąś klamkę i miał lekko naderwaną kieszeń marynarki, przy czym, o zgrozo, przypadek ten przytrafił mu się poprzedniego dnia i Marianne do tej pory tego nie zeszyła!…

— Mam solone fistaszki — powiedziała Alicja jadowicie. — Ale chyba wam nie dam, bo Marianne jest zmęczona i jeszcze ci źle pogryzie…

Więcej nie trzeba było (больше и не нужно было). Włodzio miał refleks (Влодек имел = у Влодека был рефлекс), zareagował ostro (он отреагировал остро) i w chwilę potem (и уже через момент) wspaniała awantura grzmiała jak kanonada armatnia (великолепная ссора гремела, как пушечная канонада). Zbrodnie poszły w zapomnienie (преступления были забыты; zapomnienie — забвение; pojść z zapomnienie — быть преданным забвению, быть забытым), podróż przestała się liczyć (путешествие перестало иметь значение; liczyć się — считаться, приниматься в расчет) i nawet przedłużająca się nieobecność Pawła (и даже продолжающееся отсутствие Павла; obecność — присутствие) całkowicie uszła naszej uwadze (полностью ушла из нашего внимания). Włodzio i Alicja obrzucali się wzajemnie oryginalnymi inwektywami (Влодек и Алиция забрасывали друг друга = обменивались оригинальными оскорблениями; wzajemnie — взаимно), podając wręcz w wątpliwość swoją przynależność do rodzaju ludzkiego (попросту подвергая сомнению свою принадлежность к человеческому роду). Obie z Zosią (мы обе с Зосей) słuchałyśmy z nadzwyczajną uciechą i zainteresowaniem (слушали с необыкновенным удовольствием и интересом), wtrącając się raczej rzadko (вмешиваясь довольно редко) i tylko w celu dolania oliwy do ognia (и только с целью подлить масла в огонь), który, jak się okazało (который, как оказалось), z upływem lat rozpalał się w nich coraz wspanialej (с ходом лет = течением времени разгорался в них все великолепнее). W Polsce kłócili się z mniejszym zapałem (в Польше они спорили с меньшим запалом/воодушевлением).

Więcej nie trzeba było. Włodzio miał refleks, zareagował ostro i w chwilę potem wspaniała awantura grzmiała jak kanonada armatnia. Zbrodnie poszły w zapomnienie, podróż przestała się liczyć i nawet przedłużająca się nieobecność Pawła całkowicie uszła naszej uwadze. Włodzio i Alicja obrzucali się wzajemnie oryginalnymi inwektywami, podając wręcz w wątpliwość swoją przynależność do rodzaju ludzkiego. Obie z Zosią słuchałyśmy z nadzwyczajną uciechą i zainteresowaniem, wtrącając się raczej rzadko i tylko w celu dolania oliwy do ognia, który, jak się okazało, z upływem lat rozpalał się w nich coraz wspanialej. W Polsce kłócili się z mniejszym zapałem.

I dopiero rozpaczliwe, nieopanowane ziewnięcie Marianne (и только отчаянное непроизвольное зевание Марианн) położyło kres znakomitej rozrywce (положило конец великолепному развлечению). Alicja zerwała się z miejsca natychmiast (Алиция немедленно сорвалась с места), demonstracyjnie okazując troskę wyłącznie o nią (демонстративно проявляя заботу исключительно о ней) z całkowitym pominięciem Włodzia (с полным обходом = совершенно обходя Влодека; pominąć — обойти). Włodzio mógł teraz nosić węgiel albo rąbać drzewo (Влодек мог сейчас носить уголь или рубить дерево), albo najlepiej zrobić pranie (или, лучше всего, постирать белье; pranie — стирка), ale Marianne była zmęczona (но Марианн устала), Marianne musiała się położyć i odpocząć (Марианн нужно было пойти лечь и отдохнуть). Marianne musiała iść spać (Марианн нужно было идти спать)!…