"Русская Ганза". Жизнь Немецкого подворья в Новгороде, 1346–1521 годы. - Марина Борисовна Бессуднова
Олдермены, мудрейшие и купцы, ныне присутствующие тут.
Erbaren heren, Borgermesteren unn Raetmanne der staet Revel sal desse bref.
Ersame leve met heylsamer gr(ote) vorscr(even). Wilt weten, heren unde leven vrunde, dat wy juwen bref wol entfanghen unn vornomen hebben, den gy uns sanden by Ketwyghe, dar gy inne scriven, dat he muntliken ghevorven hevet umme iv tune honghes to sunte Peters behof. Dat is al war, dat wy et em muntliken mede deden unn ju dar nicht van en screven; dat quam dar by to, dat wy menden, dat ju wol witlic were, wes unse vorvaren in dem schape leten. Hir umme so dot wol unn vor kerd uns des nicht, dat wy ju dar nicht van en screven, unn wy danken ju vruntliken, dat gy uns dar mede bedacht hebben, unn hebbent, got hebbe loef, wol entfanghen. It(em) so hevet Ketwych ghebracht Vi last honghes unn 1 Vi last bers unn 1 tune bers unn nicht mer. It(em) so wet, leven vrunde, dat wy Ketwyghe hebben ghevraget unn vorhoert in ener ghemen Steven, na utwysinghe juwes breves, of he enich ander gud mede brachte, dat sic to kopenschop droghe. Do sede he nen, by sinen waren worden, dat he anders nen gud en brachte, den wy gheseen hedden, also x tune honghes, 1 Vi last bers unn i tune. Aldus so hebbe wy ghedaen na juwen breve na unsen vormoghe. Voit so wet, leven vrunde, dat den heren unn den kopluden sere vorlanghet na boeden van dudeschen, unn en hevet wonder, dat hir nemet en körnet na dem gude, dat se dem kopman ghenomen hebben. Unn ok so vorlanghet uns, dat wy nicht en weten, wo dat wy et solen an setten, wer wy solen de kerke to sluten, of wes dat juwe wille is, dar wille wy gherne na doen alle weghe, unn latet uns to wetende werden met den ersten. Anders en копе wy ju nu ter tyd nicht gesc(reven), men dat gy eweliken wol varen, unn ghebeet to uns, unn provet dat ghemene beste, so y y (sic!) alweghe gherne doen. Gesc(reven) up sunte Jacoby dach to Nouwerden.
Olderlude, wysten unn de meine kopman nu ter tyd.
27
Купцы Немецкого подворья сообщают ревельскому городскому совету, что его послание обсуждалось новгородской господой. Результат пока не известен, хотя дружески настроенные новгородцы дают понять, что он будет благоприятным.
14 августа 1409 года.
Опубл.: LEKUB 1. Bd. 4. № 1804. S. 674–675.
[Примите] сперва почтительную любовь с пожеланием благополучия. Знайте же, господа и любезные друзья, что мы получили и прочли ваше письмо, посланное вами с Ивеном фон Вестхофом, в котором вы пишете о содержании послания к русским, которое является хорошим; если бы оно звучало иначе, чем есть, нам было бы плохо. Письмо [доставленное Вестхофом], было вручено и зачтено на владычном дворе (bischopes hove) в нашем присутствии. Насколько ваши слова пришлись по нраву [новгородцам], мы вам пока написать не можем, но мы узнали от [русских] друзей, что они намерены вернуть товары, и те, у кого они были изъяты, сойдутся вместе и, если их это устраивает, заберут товар на границе, но только с ведения новгородцев; и они хотят отдать его лишь после того, как вы поступите подобным образом с товаром, который был взят у них. В настоящий момент мы не знаем, какое решение они приняли о товаре, подлежащем возврату, и что они думают о товарах, которые должны сюда прибыть, мы тоже еще не можем знать наверняка, но, если нам про это станет что-то известно, мы вам сразу же напишем. Затем, любезные друзья, мы узнали из вашего письма, что вы нам посылаете Генриха фон Беме в качестве хофескнехта (hoves knechte), чтобы мы его приняли; по этому поводу мы решили, что примем его, но Кетвигу, который ныне является хофескнехтом, следует оставаться им в течение одного года, который у нас нет оснований сокращать и который истекает на масленицу. Бог даст, придет время, и тогда вышеназванный Генрих сможет вступить в должность и здешние обычаи в отношении купцов позволят его принять и сделать это как можно лучше, согласно вашему пожеланию. Ничего другого в настоящее время мы не можем написать. Послы, которых они [новгородцы] направляли к магистру, прибыли, и мы надеемся, что у них есть ответ. Пусть будет, как Господь прикажет, молитесь за нас, как за своих. Писано вечером дня Вознесения Девы Марии.
Олдермены, мудрейшие и купцы, ныне присутствующие в Новгороде.
Ersame leve myt heylsamer g(rote) vorscr(even). Wylt weten, heren unn leven vrunde, dat wy juwen bref, den gy uns sanden by Ywen van Westhove, entfangen hebben unn wol vomomen hebben, dar gy inné scryven, wat de russche bref inné hoeldet, de ys gud, unn uns were leet, dat he anders ludde, den he doet. De bref wart up geantwordet upe des bisschopes hove unn wart gelesen, dar wy jegenwordych weren. Dar gevellen voste worde, dar wy ju noch nycht van scryven en konen, men wy hebben wol vomomen van vrunden, dat se dat gud wyllen weder geven, unn de jene, den er gud genomen ys, de wyllen syk to samede werpen unn wyllen gud weder nemen up der landschedyng, war dat it en gevelt, dat sal wesen sunder Nouwerden weten; des so moghen se syk dan entzeyen, lie dat gy doen, des gudes, dat en genomen ys. Nu en wete wy nycht, wer se dyt gud menen, dat se ut geven wylt: so se menen gud, dar herwort körnen sal, dat en kone wy noch nycht unterlyken weten; men wes uns dar van to wetene wert, dat wyle wy ju dan wol scryven. It(em), leven vrunde, so vomeme wy in