"Русская Ганза". Жизнь Немецкого подворья в Новгороде, 1346–1521 годы - Марина Борисовна Бессуднова
Предстоятели и мудрейшие, ныне пребывающие в Новгороде.
An de ersamen hern borgemester und rat der stat Reval sal dusse breff.
Unsen vruntliken grot myt vormoghe alles gudes. Ersamen leven hem. Juwer leve bidde wy to weten, dat wy juwe breve wol vomomen hebben, de gescreven wern up sunte Gregorius dach, dar gy uns inne schreven van den guderen, de Sichne wedder to Nouwerden dreff. Dusse breve hebbe wy den borgemester unnd den hertegen uppgeanwerdet, dar wy gyngen, alze se dy breve hadden untfanghen, noch effen iij weken, er wy en antwert kregen, dat wy de guder wedderkreghen. So was dat erste antwert aldus, dat se uns vorleden, dat Sinove hir klagede vor borgermester und vor dem hertoghen unde vor uns, wo dat Kersten Benholt were to eme gekomen sulff vyfteyende upp den hoff, dar he to have stunt, unn hadde ene dar nedderslaghen und hadde eme genomen ij — c st(ucke) an dyngen. Unnd dar enboven klagede he noch mer, wo dat he ene vorde to des bodels hus unnd slot ene dar krusewis; unnd wo he ghehandelt were, so gink hey hir liggen vor den borgermestere unnd hertogen unnd kopplude unnd vil nedder uppe de erde unnd lede sik in en kruse unnd sede, wo he so gesloten were, unnd dar unboven hadde he eme noch affgeschattet 3 Yi st(ucke) suives. Unnd klagede hir, wo dat id hir gheendighet were myt rechte unnd dat gy dat dar up en neye gerichtiget hadden, dat doch nicht wesen solde na der krusekussinge, dat ens gerichtet were, dat men dat up en neye richten solde. Vortmer so klaget he over Gosschalk Koppmanne, wo dat em de hadde roggen vorkofft, de lege in den scheppen in der haven, den hadde de rat genomen unnd hadde ene gevort under dat rathus, unnd de rogge horde am tho; unnd klagede, hadde de rat den roggen nicht anamen, Kopman hadde ene wol betalt; hirup so saket he 100 st(ucke) unnd 60 mrc. riiges. Aldus antwerden se uns, dat gii en scriven in juwen breven, dat men solde kopslagen ret umme rede unnd nicht to borge; also menden se, wo dat diit rede were gekoppslaget umme rede myt Gosschalk Koppmanne, wente er broder hadde dat sine alrede utgegeven, aldus hadde gii den roggen genomen unnd hadden ene laten voren under dat rathus, alzo konde ene Koppman nicht vornogen. So hebben se uns geantwart, dat se jw boden willen senden myt Synoven, umme de sake to vordoende, als vorgescreven is; und wat sake dat eme geyn recht weddertvart over dusse vorgescreven punte, al sy he en junk man, (w)o doch en will he siner nicht vorwerpen, so sulle he so vele weddernemen, dat he vul hebbe. Dit hefft uns de borgemester vor gemeynen nouwerden gesecht wol to iiij offte v malen vor en antworde. Aldus bevruchte wy uns, offte hir namals jummande wat genomen worde, dat de guder binnen Nouwerden nicht wedderbracht en werden, wente dusse vorgescreven guder, de se alrede genomen hadden, de wolden sy by nachttiden en wech gevurt hebben ut Nouwerden unnd ok wolden se nicht bekennen, dat de guder bynnen Nouwerden weren; noch hadden se hir wol viij dage gewesen, unde wy wüsten wol, dat se bynnen Nouwerden weren.
Ok klaghede hir de borgemester unnd hertoghe, wo dat Grote Nouwerden, wo se Synovien hedden medegedan enen breff an jw, den hadde gii unffangen unnd hadden ene begunt to lezen bet to der helffte, do hadde gy den breff van jw geworpen under de vote, unnd dar unbaven vorden sy Sinoven in de hechte gesät; wente de breve voit van steden to steden de tud bodewis, wente Nouwerden wolde dat node doen, de en breve brochten van jw, dat se de in de isseren satten. Vortmer alse gii jw vorantwerden in jwen breven, den gii Nouwerden sanden van disser sulven punte, alzo was ju breff nicht belovet adder nicht gehört, mer wat Sinove sede, dat muste recht und war sin. Ok sede Rochen Mesneke, dat he dar hadde by gestan sulleff twyngeste und hadde gesen, dat Sinove den breff van sik antworde. Vortmer so seden se uns van den boden, de se jw ub(…повреждение текста…) werden, wert sake dat de musten gelt geven den leytsagen, wes de utgeven, dat wolden se van uns wedememen, wente de unsse broschten hir breve unnd geven den eren nen gelt. Hirinne wesset vordach, ersamen leven hem, dat gii den koppman so vorsen, dat he wete, wor he up varen möge myt sinen gudern, dat he unbeschedig(et) moghe bliven, wante upp dissen vrede, alzo se id nu vorhebben, so is hir varlik varn; wante wurde weme wat genomen, dar wer var ane, he wer des al quit. Vortmer, ersamen leven hern, so klaghen se uns unnd vorwitten uns van der kopenschap, de dar schut to Revel van dage to dagen, wo dat men dar myt en kopslagen unnd nemen er guder van en und gan myt en up de brugghen und wysen se en schypp unnd Segen: dar is myn gud inne, dar ik dy mede betalen wil. Aldus so toven se de unse x adder xij weken, er si van en scheden, unnd senden er guder over se unnd
