"Русская Ганза". Жизнь Немецкого подворья в Новгороде, 1346–1521 годы. - Марина Борисовна Бессуднова
Hir so weset ynne vordacht, dat ghy hir umme spreken und vordedinghen de hove und den kopman, wente ghy des dar bet macht hebben dan wy hir. Isset dat ghy des nicht en don, so syn wy des bosorgen, dat de kopman dar eyn ergher ane sut, wente des wol behoff is myt den planken und ok myt der boschattinge, dat gy dar vor spreken.
Vortmer so hefft de kopman grote clacht van dage to daghe, also van körte wegen der laken, der hir vele is ghewest van dessen sommer, de an den enden aff ghesneden weren und de egge dar weder an ghestoppet und allikewol beloyget weren, ock vele, de dar bynnen ghereten weren an dren offte an ver enden und weren vris weder to gesteken und worden vor verssche laken vorkoff. Also weren hir twe halveken Ipesche, de weren an eyner siden van den laken dat gantze laken ut und ut affgereten, wol eyne halve eie inte dem lakene, und weren vort to ghesteken up eyne egge. Vort beclagen se sick ock, dat se vele Engelschen in den steden ghekofft hebben vor Ipersche. Darumm so dot wol und sit hir ane vorseyn, künde ghy des eyn wandel maken, wente de kopman hir grote smaheit und vorwit van liden mot, wente wy bevruchten hir, dat dar noch wol in groteren schaden van komen mochte. Desse laken hebben se dat meste part ut den steden ghebrot.
Vortmer so wetet, dat wy hir grote besweringhe hebben van den dregers, also myt allerleyghe gude uptoscheppen und uttoschepende; wes se uns vorsegghen, dat mote wy en gheven, solle wy de guder up den hoff schepen offte van dem hove in de lodigen, und syn so vele nicht mechtich, dat wy eyne spisekarpe up offte affdreghen van dem hove in de lodige offte uter lodighen, wy en moten en dar gelt aff geven. Kunde ghi dit gewandelen, dat wy so vele redelicheit mochten hebben hir, also se in den steden hebben, hir ramet des besten ynne, wente des wol behoff is.
Vortmer so wetet, dat wy hir grote besweringe hebben van borgermester und hertigen. Also vor also dar eyn nyghe borgermester off hertighe upgheworpen wert, so willen se giffte und gave hebben und segghen, et sy er plicht. Solde wy se alle begifftegen, so behovede sunte Peter vele geldes, wente se werpen se up und aff by der gisse. Dot wol und spreket hirumme myt dessen boden, de to jw körnende werden, off scryvedet an grote No(we)rden, so kryghe wy des lichte wol eyn wandel. Nicht mer up desse tyd, sit gode bevollen und ramet in allen dinghen des besten, also wy wol weten, dat ghy doch gerne don. Ghescr(even) to No(we)rden int jar xxxix in der kinder daghe.
Olderlude unde wisesten nu tor tyd to No(we)rden etc.
57
Купцы с Немецкого подворья сообщают городскому совету Ревеля об уменьшении жалования священника церкви святого Петра ввиду скудости имеющихся у них денежных средств.
29 января 1440 года.
Опубл.: LEKUB 1. Bd. 9. № 557. S. 409–410.
Почтенным бургомистрам и совету города Ревеля следует [вручить] это письмо.
Наш дружеский привет и добрые пожелания. Почтенные, любезные господа, да узнает ваше почтенство, что священник, ныне здесь пребывающий, прислал к нам на общее собрание трех приказчиков и жаловался, что ему не выплачивают его жалование. В связи с этим знайте, любезные господа, что, когда священник прибыл сюда, купцы созвали общее собрание и зачитали письмо, которое ему предоставил магистрат Любека. Так вот купцы посовещались и решили, что от подворий требуется слишком много, послали к нему двух приказчиков и велели спросить, желает ли он получать такое же жалование, как господин Гервин, его предшественник, которого присылал сюда совет Дерпта и чье жалование составляло 5 гривен, и сказали ему, чтобы он поразмыслил над этим и дал купцам ответ; и как бы это не претило ему, купцы пожелали платить ему полторы гривны за пределами страны и полторы гривны в стране, как бы он не рассчитывал зарабатывать свыше 5 гривен. На это он вскоре ответил, что прибыл сюда, чтобы послужить купцам, и то, что ему дали купцы за время, что он отслужил, ему явно недостаточно. На это он и жаловался, как мы сообщили вашему почтенству в этом письме. Мы запросили [ганзейские] города о том, следует ли выплатить ему полное жалование или нет; в ответ на это города снова предложили написать городам внутри страны [Ливонии] о том, что [жалование], которое они ему обещали, не по душе купцам. А потому, почтенные, любезные господа, примите к сведению, что подворья сильно задолжали, купцов ныне прибывает сюда мало, подворья год от года приходят в упадок, и ежели надо выплачивать жалование, то не могли бы вы этим заняться и позаботиться о том, чтобы деньги поступили от вас, поскольку святой Петр весь в долгах и такое за пределами его возможностей. Также знайте, любезные господа, что господин Гервин здесь дорого обходился купцам, а получается, что любой священник, что прибудет после него, станет получать даже больше, чем платили ему, потому-то купцы ему заплатили то, что тот должен получать и что получал [предшественник]. В связи с этим, любезные господа, мы просим поскорей прислать нам ответ, и да пошлет Господь вам благость и здоровье. Писано в Новгороде в пятницу перед днем Тела Господня в год Господа нашего 1440.
Олдермены и мудрейшие, ныне пребывающие в Новгороде.
Den erwerdyghen Borgermesteres und rad der stat Reval sal dusse breff etc. etc.
Unse wruntlike grote und wes wy gudes vermögen. Ersamen leven heren, juwer ersamygheyt geleve to weten, dat dey prester nu to der tiit hyr wesende an uns hevet gesant in eyner gemeynen Steven iij gesellen unn ys beklagede west, dat men em syn Ion affbreke. Des wetet, leven heren, als dey prester hyr quam, do heylt dey kopman eyne gemeyne Steven und leyt synen breff lezen, den eme dey rat van Lub(eke) medegegeven hadde. Also bespak syk dey kopman und overwogen dat, dat dey hove vele tachter weren, und sanden ij gesellen an eme unn leyten ene vraghen, offte hey op datsulve Ion wolde deynen als her Gerwyn syn vorvar,