"Русская Ганза". Жизнь Немецкого подворья в Новгороде, 1346–1521 годы. - Марина Борисовна Бессуднова
Предстоятели и мудрейшие, ныне пребывающие в Новгороде.
An dey ersamen heren Borgennester und Raet der stat Revele kome disse breff etc. cum honore d(etur).
Unsen wyllygen denst to voren myt alle deme, des wy vermögen. Ersamen leven heren, to weten jw geleve(n), wu dat dey brodere der lude van den Nowerders, dey dar over gehowen syn an der estenschen syden under deme Kolke, hebben angeverdyget hyr Hans Swabberde vor eynen hovetsaken der dat, dat dey lüde syn overgehowen unn sey berovet syn ers gudes. Umme so daner sake wyllen, dat hey sick sal underwunnen hebben, dey loddye weder to brengen vor vij secke soltes, dey hey darvor hebben solde, dar hey dat segel van entfangen hefft unn den (loddien)man unn dregerep, und Swabbert en rycht, dat segell unn dey (loddien)man unn den dragerep weder hefft to der hant gebracht, so voten sey dar alsus up, dat hey dat segel sal hebben geantwort den seerovers und dat dey dat gud sollen mede entsegelt hebben. Dar Swabbert alsus to antworde, dat sey segelden van Revele myt iiij loddyen bet in den Wulves sunt unn segelden des morgens ute deme Wulves sunde umme den trent des Kolkes, und dey anderen loddyen dey weren en wol eyne kennynge weges entsegelt, also dat sey worden enwor eyner loddyen van verlynges, dey hadde dat segel gevellet unn reet vor deme ancker. Do mende Swabberdes loddyen man, dat sey hedden gestreken unn hedden erre gebedet, so dat sey bet vorwart segelden. Do motte en eyne ander loddye, van den iiij loddyen eyn, und dey beclageden sick des, dat sey weren overgehowen. Do quam Swabberdes loddyenkerl und weckede Swabberde op under deme borke und clageden ere not, wu ere broders weren overgehowen, also dat sey geynen rat en wysten. Do was dar eyne loddye, dar dey loddyenkerl aff het Ywane Myxen, dey was gesegelt an dey loddyen unn nam dat segel aff. Do segen sey umme eyne cleyne wyle, dat dey rovers quemen weder anrowen unn Stegen in dey loddyen unn beschynneden sey. Do segelden dysse anderen an lant unn setten under dat lant. Do quemen dey anderen iij loddyenkerls unn slogen Swabberde er hovet, dat Swabbert wol solde don unn schykken en dey loddye weder to der hant. Dar Swabbert alsus to antworde, hey en hedde geyne ij hovede op syneme nacken, dat hey dey loddye künde weder gehalen. Sey loveden erne eyn halve last soltes. Hey sprak alsus to en, dat er eyn myt erne vore, op dat sey seen mochten, wu ere dynck vore. Dar sey nycht to eyn wolden unn segeden, dat hey wol dede unn neme vij secke soltes und schaffede en dey loddye weder und wunne dar lüde to ute deme Dorpe, dey eme holpen dey loddye wederschaffen; sey wolden eme gerne geven dey vij sekke soltes; wert dat hey er nycht künde weder gekryken, so en solde hey ock geyn soit hebben. Also underwan hey des sick unn wan lüde unn vorderthen met den esten, also dat sey bevachteden, unn en künden der loddyen nycht gevynden. Also worden dey esten wederstortych unn en wolden vorder nycht rowen. So gaff en dey leve god eynen wynt, dar sey weder mochten mede umme segelen. Do hey wederquam under den Kolk, dor hey dey anderen lüde hadde gelaten, dey ene ut senten, dey weren eme do entsegelt. Do ene wyste dey schamele knecht geynen rat, wu hey solde weder kommen by dey loddyen, dar syn egene gud inné was. Des moste hey dey sulven lude noch des de dürre wynnen unn loven en ij sekke soltes, dat sey ene roweden bet an syne loddyen; und dar behelden dey esten dat segel vor to pande. Do Swabbert weder quam an dey russen, do klagede Swabbart, dat hey der loddyen nycht gehebben en künde und wu dat eme dey esten dat segel vor enthalden hedden, dar vore dat sey ene mosten narowen, als vor dey ij secke soltes, und bot sick do dar to, dat sey wol deden unn voren sulven na erme segele, hey wolde gerne dey ij sekke ut geven van syneme egen solde. Dar do eyn kerl was, dey het Fodere Polletzowe, dey segede alsus, lat en dat segel, dat sey verswynden met deme segel. Dar veilen sey beyde to tuge op Swabbert unn syn hovetsake. Nu en wyl dysse Fodere noch aff noch to tugen. Dar wyllen sey dyssen schamelen knecht mede unrecht maken unn hebben en in den yseren sytten; unn wu dat sey et hyr myt eme halden wellen, des ene kunne wy hyr nycht wys gewerden. Hyr umme, ersamen leven heren, möge gy wol don unn senden an der modieke lüde unn laten ut vragen van deme Kolke, we dat segel hebbe, also dat gy mögen seen, dat dysse knecht werde gereddet, wante wy anders nycht vernemen kunnen an Swabberde unn an al den loddyenkerls, dey myt eme gewest hebben, dan dat hey recht ys in alle synen saken, unn wes eme hyrover schud, dat schut eme al myt overwalt. Und hyr mach juwe erwerdicheyt ane kennen, wu gy hyr mede varen. Anders nycht oppe dysse tiit, dan siit deme leven gode bevolen gesunt. Gescreven to Nowerden op sunte Johanes dach decollacionis anno xxxiiij.
Vorstenders und wysesten nu to der tiit to Nowerden wesende.
51
Записка, направленная купцами Немецкого подворья ревельскому городскому совету, с просьбой не отсылать из Новгорода священника и поспособствовать приезду купцов по водному пути [не датирована].
Далее купечество полагает полезным и благим, чтобы священника, который оставался здесь в Новгороде в течение года, отсюда не отсылали, поскольку с купцами из-за того случится много новшеств. И потому нам желательно, чтобы вы продолжили [хлопотать] по этому пункту перед городами, чтоб это можно было записать в книгу. И еще окажите милость и
