Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное
Pan Muldgaard zażądał przetłumaczenia słowa „przegródka” (пан Мульгор потребовал перевести слово «карманчик»), jak się bowiem okazało (так как оказалось), kojarzyło mu się to z sąsiekiem w stodole (ассоциировалось у него с сусеком в сарае), po czym zajął się zwyczajami Alicji (после чего занялся привычками Алиции) w kwestii przechowywania torebki (в вопросе хранении сумочки). Po dość długich rozważaniach (после довольно долгих рассуждений) ustaliliśmy wreszcie (мы наконец-то определили/установили), że torebka Alicji stała wczoraj (что сумочка Алиции вчера стояла), jak zwykle (как обычно), na komódce przed lustrem w przedpokoju (на комоде перед зеркалом в прихожей), że, jak zwykle, była otwarta (что, как всегда, она была открыта) i gdyby ktoś chciał wyjąć z niej klucze (и если бы кто-то хотел вытащить из нее ключи), odcisnąć sobie (сделать себе оттиск), a potem włożyć z powrotem (а потом положить обратно), właściwie nie miałby przeszkód (то, собственно, не имел бы препятствий). Gdyby chciał wykonać tę samą operację (если бы он хотел проделать ту же самую операцию) w jej miejscu pracy (на ее месте работы), również nie miałby przeszkód (он также не имел бы препятствий). Alicja, udając się na przykład na śniadanie (Алиция, отправляясь, например, на завтрак), torebkę zostawiała na krześle (сумочку оставляла на стуле) obok swojej deski (рядом со своим столом; deska — доска, стол). Klucza od wczoraj nie używała (ключом она не пользовалась со вчерашнего дня), уw ktoś mógł nawet ukraść go jej (этот кто-то мог дже украсть его у нее), dorobić bezpośrednio z pierwowzoru (подделать непосредственно с подлинника), nie zawracając sobie głowy odciskami (не заморачивая себе голову оттисками), a potem podrzucić do biura (а потом подбросить в офис) o trzeciej po południu (в три часа дня), kiedy cała Dania pije kawę (когда целая/вся Дания пьет кофе).
Pan Muldgaard zażądał przetłumaczenia słowa „przegródka”, jak się bowiem okazało, kojarzyło mu się to z sąsiekiem w stodole, po czym zajął się zwyczajami Alicji w kwestii przechowywania torebki. Po dość długich rozważaniach ustaliliśmy wreszcie, że torebka Alicji stała wczoraj, jak zwykle, na komódce przed lustrem w przedpokoju, że, jak zwykle, była otwarta i gdyby ktoś chciał wyjąć z niej klucze, odcisnąć sobie, a potem włożyć z powrotem, właściwie nie miałby przeszkód. Gdyby chciał wykonać tę samą operację w jej miejscu pracy, również nie miałby przeszkód. Alicja, udając się na przykład na śniadanie, torebkę zostawiała na krześle obok swojej deski. Klucza od wczoraj nie używała, уw ktoś mógł nawet ukraść go jej, dorobić bezpośrednio z pierwowzoru, nie zawracając sobie głowy odciskami, a potem podrzucić do biura o trzeciej po południu, kiedy cała Dania pije kawę.
— Tak szybko by dorobił (так быстро бы подделал)? — powiedział Paweł z powątpiewaniem (сказал Павел с сомнением).
— Tu robią na poczekaniu (тут делают сразу же), w dwie godziny (в течение двух часов). Oczywiście (конечно), że to jest możliwe (это возможно)! — Alicja zdenerwowała się okropnie (Алиция ужасно расстроилась).
— I to ma znaczyć (и это значит), że ktoś ma klucze od domu (что у кого-то есть ключи от дома)? I co, mam teraz zmieniać zamki (и что, я должна теперь менять замки)? Cholery można dostać (холеру можно заработать = одуреть можно)! Może jednak było otwarte jakieś okno (может, все-таки было открыто какое-то окно) …?
Zosia zdenerwowała się jeszcze bardziej (Зося расстроилась еще больше).
— Możemy natychmiast sprawdzić (можем проверить прямо сейчас) — zawołała i zerwała się z miejsca (закричала она и сорвалась с места). — Nikt nic nie ruszał, prawda (никто ничего не трогал, правда)? Cały czas tu siedzimy (мы все время сидим тут), a pana ludzie nic nie otwierali (а ваши люди ничего не открывали)? Elżbieta, a ty… (а ты, Эльжбета)?
— Tak szybko by dorobił? — powiedział Paweł z powątpiewaniem.
— Tu robią na poczekaniu, w dwie godziny. Oczywiście, że to jest możliwe! Alicja zdenerwowała się okropnie.
— I to ma znaczyć, że ktoś ma klucze od domu? I co, mam teraz zmieniać zamki? Cholery można dostać! Może jednak było otwarte jakieś okno…?
Zosia zdenerwowała się jeszcze bardziej.
— Możemy natychmiast sprawdzić — zawołała i zerwała się z miejsca. — Nikt nic nie ruszał, prawda? Cały czas tu siedzimy, a pana ludzie nic nie otwierali? Elżbieta, a ty…?
Pan Muldgaard wyszukanymi słowy stwierdził (пан Мульгор в изысканных словах/выражениях сказал/констатировал), że jego ludzie przebywali (что его люди находились) jedynie w środkowym pokoju (только в средней комнате), w kuchni i w łazience (на кухне и в ванной) i nigdzie niczego nie otwierali (и нигде ничего не открывали). Elżbieta tylko pokręciła głową (Эльжбета только покрутила головой = поразмыслила; pokręcić głową — а:) покрутить головой; б:) поразмыслить умом), co było nawet niepotrzebne (что даже было не нужно = в чем даже не было необходимости), bo i tak nikt, znając ją, nie uwierzyłby (потому что, зная ее, никто и так бы не поверил), że z własnej inicjatywy (что она по собственной инициативе) otworzyła albo zamknęła jakieś okno (она открыла или закрыла какое-то окно). Jej automatyczne przystosowywanie się (ее автоматическая приспособляемость) do stanu istniejącego (к существующему состоянию) było wręcz nieprawdopodobne (была просто необыкновенной), a umiejętność unikania jakichkolwiek zbędnych wysiłków (а умение/искусство избегать каких бы то ни было излишних усилий) doprowadzona do perfekcji (была доведена до совершенства). Ruszyliśmy na obchód domu (мы двинулись в обход дома). Alicja pierwsza (Алиция первая), a pan Muldgaard za nią (а пан Мульгор за ней), kolejno otwierali wszystkie drzwi (поочередно открывали все двери) i sprawdzali okna (и проверяли окна), aż dotarli do pokoju (пока не дошли до комнаты), z którego prowadziło wejście do atelier (из которой вел = был выход в ателье). Alicja pierwsza, a pan Muldgaard za nią (Алиция первая, а пан Мульгор за ней), weszli i nie schodząc po schodkach (вошли и, не сходя/не спускаясь по ступенькам), zatrzymali się od razu przy poręczy (остановились сразу возле поручней/перил).
Pan Muldgaard wyszukanymi słowy stwierdził, że jego ludzie przebywali jedynie w środkowym pokoju, w kuchni i w łazience i nigdzie niczego nie otwierali. Elżbieta tylko pokręciła głową, co było nawet niepotrzebne, bo i tak nikt, znając ją, nie uwierzyłby, że z własnej inicjatywy otworzyła albo zamknęła jakieś okno. Jej automatyczne przystosowywanie się do stanu istniejącego było wręcz nieprawdopodobne, a umiejętność unikania jakichkolwiek zbędnych wysiłków doprowadzona do perfekcji. Ruszyliśmy na obchód domu. Alicja pierwsza, a pan Muldgaard za nią, kolejno otwierali wszystkie drzwi i sprawdzali okna, aż dotarli do pokoju, z którego prowadziło wejście do atelier. Alicja pierwsza, a pan Muldgaard za nią, weszli i nie schodząc po schodkach, zatrzymali się od razu przy poręczy.
— No tak (ну да/вот) — powiedziała Alicja z satysfakcją (сказала Алиция с удовлетворением = удовлетворенно). — Całe szczęście (целое = какое счастье)!
Zewnętrzne drzwi atelier (внутренняя дверь ателье), prowadzące wprost do ogródka (ведущая прямо в садик), były odsunięte na całą szerokość (была раскрыта во всю ширину = вовсю). Bez najmniejszych trudności (без малейших трудностей) mógł tamtędy wejść średniej wielkości słoń (туда = через нее мог бы войти слон средних размеров).
— Och, cholera (ох/вот холера) …! — powiedziała przygnębiona Zosia (сказала подавленная Зося).
— Nie przejmuj się (не переживай) — pocieszyła ją Alicja radośnie (радостно утешила ее Алиция). — Chwała Bogu (слава Богу), że zostawiłaś otwarte (что ты /их/ оставила открытыми)! Cholernie by mi się nie chciało zmieniać tego zamka (мне бы ужасно не хотелось менять этого замка)!
— No tak — powiedziała Alicja z satysfakcją. — Całe szczęście!
Zewnętrzne drzwi atelier, prowadzące wprost do ogródka, były odsunięte na całą szerokość. Bez najmniejszych trudności mógł tamtędy wejść średniej wielkości słoń.
— Och, cholera…! — powiedziała przygnębiona Zosia.
— Nie przejmuj się — pocieszyła ją Alicja radośnie. — Chwała Bogu, że zostawiłaś otwarte! Cholernie by mi się nie chciało zmieniać tego zamka!
Wróciliśmy na kanapę przy stole (мы вернулись на диван возле стола) i ustaliliśmy resztę szczegółów (и определили/установили остальные подробности). Elżbieta przyprowadziła Kazia o jedenastej (Эльжбета привела Казио в одиннадцать), po czym udała się do łazienki (после чего отправилась в ванную), myć głowę (мыть голову). Szczerze wyznała (она откровенно призналась), że uczyniła to (что совершила/сделала это), ponieważ Kazio razem ze swoimi uczuciami (потому что Казио вместе со своими чувствами) wydawał jej się szalenie męczący (казался ей безумно мучительным), miała go na karku cały wieczór (он был у нее на шее весь/целый вечер) i chciała wreszcie trochę od niego odetchnąć (и она хотела наконец-то немного передохнуть от него). W ogóle nie bardzo wiedziała (она вообще не очень знала = представляла себе), jak się od niego uwolnić (как от него избавиться), Kazio bowiem był gotów jechać za nią (так как Казио был готов ехать за ней) nawet do Sztokholmu (даже в Стокгольм), narażając się na utratę pracy (рискуя потерять работу). Nie wydawało się to dziwne (это не казалось странным). Elżbieta była piękną dziewczyną (Эльжбета была красивой девушкой). W tej łazience (в этой ванной), umywszy włosy (помыв голову), wykąpała się (она помылась) i zrobiła przepierkę (и сделала = устроила небольшую стирку; przepierka — постирушки, небольшая стирка), starając się (стараясь), żeby to możliwie długo trwało (чтобы это продолжалось как можно дольше), Kazio siedział spokojnie i nie przeszkadzał (Казио сидел спокойно и не мешал), co ją nawet odrobinę dziwiło (что ее даже слегка удивило). Teraz już przestało ją dziwić (теперь это уже перестало ее удивлять).