Сяргей Белаяр - Расследаванні інспектара Сарвы
Без ахвяр не абышлося — паліцэйскія застрэлілі аднаго з гандляроў рабамі пры спробе выдаліць даныя з назапашвальнікаў на жорсткіх магнітных дысках. У хуткім часе Сарва пераканаўся ў тым, што інфармацыя, якая захоўвалася ў камп'ютарах Інкубатара, з'яўлялася сапраўднай бомбай — работы вызначаліся вялікім размахам. Значную частку даных гандляры рабамі не паленаваліся зашыфраваць.
— Выклікайце бот! — па загадзе Пагіна патрульныя актывавалі радыёмаяк. Катар не быў разлічаны на такую колькасць арыштаваных, таму гандляроў рабамі прыйшлося змяшчаць у каюты, папярэдне вызваліўшы іх ад усяго, што магло быць выкарыстана ў якасці зброі.
— Пакуль агледжуся, — інспектар праверыў зарад акумулятара ў фотаапараце.
— Будзьце асцярожныя, спадар інспектар!
Інспектар ніколі не вызначаўся бесклапотнасцю — перш чым прыступіць да агляду модуляў, ён праверыў, ці лёгка дастаецца з кабуры пісталет. Інкубатар выклікаў у Сарвышок — вялізныя памяшканні былі цалкам застаўленыя падобнымі на труны капсуламі падтрымання жыцця. І ў кожнай з іх ляжала маленькае дзіця.
Пры адной толькі думцы пра тое, які лёс прыгатаваны гэтым дзецям, у грудзях інспектара пачынаў клекатаць гнеў. Пагоня за грашыма ператварыла людзей у сапраўдных монстраў, якія не заслугоўвалі ніякай ласкі. Кадры атрымліваліся страшныя — Сарва рабіў над сабой намаганне, працягваючы фатаграфаваць.
Праз дзве гадзіны змрочны інспектар вярнуўся ў адміністрацыйны модуль і аддаў лейтэнанту вырваны з блакнота аркуш з паведамленнем.
— Адпраўце радыёграму на імя начальніка Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў камісара Еінара Айнбунда!
— Добра, спадар інспектар. — Лісток перавандраваў да аднаго з падначаленых Пагіна.
— Як прасоўваецца расшыфроўка?
— Крыптаграфічная стойкасць не самая высокая, аднак часу на падбор ключа патрабуе нямала. Райцэр кажа, што ў зашыфраваным кластары змяшчаецца інфармацыя аб пакупніках, а таксама банкаўскія рэквізіты навукоўцаў, якія задзейнічаны ў праекце.
— Тое, што трэба! — Аднаго толькі арышту выканаўцаў было мала. — Паведаміце мне, як толькі ваш чалавек скончыць працу.
— Абавязкова!
Далейшая прысутнасць Сарвы ў модульным комплексе была неабавязковай, таму інспектар вырашыў вярнуцца на катар і прыступіць да допыту гандляроў рабамі.
— Вы не забудзецеся пра сваё абяцанне?
— Можаце не хвалявацца, спадарыня Таранда! — Ліслівы погляд капітана барка выклікаў у інспектара агіду. — Я сваё слова трымаю!
— Не падумайце чаго, спадар інспектар, — забалбатала жанчына, — мне і ў галаву не прыходзіла сумнявацца ў вашай шчырасці, але самі разумееце, патрэбныя гарантыі...
Апынуўшыся на борце катара, Сарва накіраваўся да Філюты.
— У вас выпадкова не знойдзецца лішняга планшэтнага персанальнага камп'ютара, спадар Філюта?
