Сяргей Белаяр - Сп@м
Зала выбухнула аглушальнымі апладысментамі і крыкамі захаплення. Спецыялісты ўскочылі, пачалі абдымацца, віншаваць адзін аднаго. Ніхто не застаўся абыякавым. Нават госці і тыя ўсміхаліся.
Палкоўнік Янкоўскі расцягнуў губы ва ўсмешцы, а затым сказаў у мікрафон:
— Віншую вас, хлопцы! Мы зрабілі гэта!
Адказам кіраўніку праекта было свята ўрачыстасці, скрозь якое з цяжкасцю прабіваўся голас дыспетчара:
— Дзесяць секунд. Палёт нармальны... Дваццаць секунд. Без змяненняў. Галоўны рухавік працуе на магутнасці восемдзясят працэнтаў ад максімальнай. Усе сістэмы функцыянуюць без збояў...
Пітэр паглядзеў услед ракеце-носьбіту. Касмічны карабель быў падобны на дробную парушынку, якая хутка растваралася ў небе. Палкоўнік Янкоўскі, ледзь стрымліваючы скупую мужчынскую слязу, прашаптаў:
— Шчаслівай дарогі! Няхай у нас усё атрымаецца!
Зорка АС + 79 3888. Сузор'е Змеяносца.
Праз 40 000 гадоў.
Кава была цудоўнай. Матрыкс-45-Зэд, прыцмокваючы ад задавальнення, сёрбаў гарачы напой дробнымі глыткамі. Чатыры пары вачэй уважліва сачылі за маніторам, па якім беглі доўгія слупкі даных. Аператар назірання за станам Сусвету без асаблівых праблем арыентаваўся ў вар'яцкай мітусні значкоў, час ад часу робячы паметкі ў кантрольнай дырэкторыі. Працэс быў настолькі звыклым, што Матрыкс-45-Зэд дазволіў сабе крыху расслабіцца. Усё роўна нічога экстраардынарнага здарыцца не магло. Служба Касмічнай Раўнавагі сваю справу ведала на «выдатна». У зародку перарывала любую небяспеку, якая тэарэтычна магла пагражаць Універсуму.
Але раптам нудны, абрыдлы за некалькі тысяч гадоў працэс быў парушаны. На экране замільгацеў папераджальны сігнал. Аўтаматычна адкрылася новае «акно».
Матрыкс-45-Зэд адставіў кубак, падсунуў крэсла бліжэй да пульта, прабегся шчупальцамі па клавішах. З немалым здзіўленнем прачытаў: «Атрыманы новы ліст». Адрас адпраўніка значыўся як «Зямля». Пакапаўшыся ў памяці, аператар так і не змог ідэнтыфікаваць месца, адкуль прыйшло пасланне. А ведаў ён нямала.
Разгублена хмыкнуўшы, Матрыкс-45-Зэд запусціў праграму сканіравання ліста на вірусы. Па экране паплылі даныя праверкі. Пераканаўшыся ў тым, што іншапланетнае пасланне не ўтрымлівае вірусаў і «чарвякоў», аператар рызыкнуў адкрыць яго. Прабегся вачыма па тэксце. Адзначыў прымітыўнасць выкладання і ўбогасць прымацаваных файлаў. Мімаволі чмыхнуў.
Неасцярожны рух, і кубак з гарачым напоем упаў прама на ніжнія шчупальцы і рэпрадуктыўныя органы Матрыкса-45-Зэд. Апараны аператар тузануўся. Ад душы вылаяўся. Раздражненне імгненна забіла ўсё жаданне далей знаёміцца з пасланнем.
Матрыкс-45-Зэд выцягнуў сурвэтку. Выцер форму. Грэбліва адправіў скамечаную паперу ў скрыню. Затым адзначыў атрыманы ліст як спам. Камп'ютар паслухмяна прыняў новую ўводную. Кантакт не адбыўся...
27 жніўня 2010 г.
